-
1 zaciągnąć
глаг.• затянуть• утянуть* * *zaciągn|ąć\zaciągnąćięty сов. 1. затянуть;\zaciągnąć pętlę затянуть петлю;
\zaciągnąć kogoś do kina затянуть (затащить) кого-л. в кино;2. уст. (zwerbować) произвести набор (в армию), завербовать; 3. покрыть;\zaciągnąć pokostem загрунтовать олифой; \zaciągnąć podłogę pastą натереть пол мастикой; ● \zaciągnąć dług, pożyczkę взять взаймы (в долг), занять деньги у кого; \zaciągnąć wartę а) воен. принять (встать в) караул, б) встать на вахту
* * *zaciągnięty сов.1) затяну́тьzaciągnąć pętlę — затяну́ть пе́тлю́
zaciągnąć kogoś do kina — затяну́ть (затащи́ть) кого́-л. в кино́
3) покры́тьzaciągnąć pokostem — загрунтова́ть оли́фой
zaciągnąć podłogę pastą — натере́ть пол масти́кой
•- pożyczkę
- zaciągnąć wartę
См. также в других словарях:
węzeł — m IV, D. węzełzła, Ms. węźle; lm M. węzełzły 1. «zaciągnięta pętla, splot powstały przez związanie sznura, liny lub dwu, kilku, wielu sznurów, lin itp.; supeł; także: splot włosów, kok» Luźny, mocny, podwójny, skomplikowany węzeł. Węzeł na linie … Słownik języka polskiego
